Mijn eerste OP dag

Hoi, daar ben ik weer!

Inmiddels heb ik mijn eerste week stage overleefd, maar hier zal ik je volgende week meer over vertellen. Eerst zal ik je wat vertellen over mijn ervaring op de OK (in Duitsland OP).

Elke week krijg ik de kans, wanneer ik een vroege dienst heb op donderdag of vrijdag, om een dag mee te lopen op de OK. Ik mag dan meekijken bij de operaties die die dag geplant staan. Dit is natuurlijk super leuk en leerzaam!

Iets voor half 9 melde ik me bij mijn afdelingshoofd, na nog even naar het toilet geweest te zijn en wat te hebben gegeten en gedronken, om naar de OK te gaan. Samen liepen we hierheen en belde we naar een nummer wat daar op de muur stond. Er kwam een man, die nadat ik voorgesteld was, mij door stuurde naar een andere deur die hij van binnenuit open zou maken. Ik kwam in een klein kleedlokaal, waar ik me moest omkleden in de OK kleding. Mijn witte pak mocht ik gaan omruilen voor een groene en mijn comfortabele sneakers voor de klompen die er stonden. Handen desinfecteren, door de deur en daar stond ik dan. De operatie afdeling van het ziekenhuis. Ik werd meegenomen door dezelfde man naar OP 4, hier worden alle operaties uitgevoerd van een aantal patiënten die daarna naar mijn afdeling komen of de andere kant van mijn afdeling. Ik keek ondertussen mijn ogen uit naar de omgeving waar ik doorheen liep. Een lange gang, met rechts en links metalen deuren, karren op de gang met materialen, rek met allemaal operatieklompen en mensen die van hot naar her lopen. Aangekomen bij OP4 word ik voorgesteld aan de operatieassistent, die vervolgens een heel verhaal tegen me begon te vertellen over van alles op de OK. De computer werd uitgelegd over waar ik welke informatie kon vinden en het rooster van de dag. Daarna maakten we de OK gereed voor de operatie die komen zou. De patiënt werd klaar gemaakt door de anesthesisten in een andere ruimte en wij zette alle spullen klaar op de tafels. Daarna ging de operatieassistente zorgen dat ze steriel was en legde toen alle spullen neer, zodat ze alles snel kon pakken tijdens de operatie. Ondertussen legde ze zo goed mogelijk (en voor zover ik alles begreep) wat welk instrument was en waar het voor word gebruikt.

Toen kwam de eerste patiënt naar binnen rijden, deze zou geopereerd worden aan een hernia abdominalis (buikwandbreuk). Ergens vond ik het heel raar om een patiënt te zien onder narcose. Eigenlijk slaapt de persoon gewoon, maar toch is het een heel ander gezicht als er allemaal slangetjes, naalden en stickers op iemand zitten. Ik kreeg de eer om de patiënt op de OK tafel te rijden. Het OK bed rij je om de paal heen die in de OK staat, deze helemaal omhoog met de afstandbediening, het rollende gedeelte trek je eronder vandaan en dan het bed weer om laag. Het stelt niet veel voor, maar toch vond ik het wel een beetje spannend. Ze helpen je met veel geduld, omdat je de taal niet goed verstaat. Dat is natuurlijk erg fijn!

Daar lag de eerste patiënt. Inmiddels in de lakens en buik steriel gemaakt. Ook de chirurgen waren inmiddels aanwezig. De patiënt had flink wat overgewicht, dus de eerste incisie werd met best wat kracht gemaakt. Hierna duurde het wel even voor ze op de goede plek waren. Hier voelde ik me toch wel wat lichtjes worden in mijn hoofd. Het wennen aan het ademen met een mondkapje voor, de spanning van je eerste operatie zien en een langere tijd de geur van brandend vlees. Maar na een paar minuutjes zitten, stond ik weer aan de kop van de operatie tafel. Dit was zo indrukwekkend om allemaal te zien!

De tweede patiënt was een oudere man, wederom met een hernia abdominalis. Alleen bij de eerste patiënt zat deze ter hoogte van de maag en nu rechts onder op de buik. Deze patiënt was lang zo stevig niet als de vorige en het ging ook een stuk soepeler. De chirurg nam hierdoor ook wat meer de tijd om mij uit te leggen wat hij aan het doen was en ik mocht nog een grote stap dichterbij komen. Toen liet mij ook het buikvlies zien van de patiënt. Foto's zijn toch even wat anders, dan wanneer je er een meter vanaf staat in het echt..

De derde en laatste operatie was een kijkoperatie in de buik. De patiënt had last van veel buikpijn, maar voorgaande onderzoeken wezen nergens op. Toch had de patiënt een harde buik met twee bulten. Het was net een real life aflevering van Grey's Anatomy. Eenmaal dat de incisies waren gemaakt en de canules in de buik zaten, gingen ze met de instrumenten naar binnen. De buik was 'opgeblazen' met gas, zodat ze meer ruimte hadden om te bewegen en de organen niet tegen elkaar aan zaten. Voor het eerst heb ik de binnen kant van de buik gezien en natuurlijk ook de organen. Dit vond ik echt heel indrukwekkend en ik stond dan ook met grote ogen en mond open te kijken hoe ze een stuk weefsel aan het afknippen waren met de lange stokken die ze door de canules naar binnen brachten. Wauw! Een nadeel was wel dat op dit weefsel meerdere grijs/witten vlekken te zien waren, wat geen goed nieuws inhoudt. Ook elders in de buik waren deze vlekken te zien. De uiteindelijke diagnose ben ik (nog) niet te weten gekomen.

Maar deze dag was niet beter te beschrijven dan WAUW! Wat een geweldige ervaring om zo mee te mogen kijken als verpleegkundige student. Op naar donderdag wanneer ik weer een dag mee mag lopen!